ESKİŞEHİR KARAHÖYÜK MAHALLESİ

ESKİŞEHİR İLİ TEPEBAŞI İLÇESİ KARAHÖYÜK KÖYÜ

KÖY MEYDANI: Karahöyük Köyü meydanı her yönüyle özellikleri olan bir alandır.Köyün önünden geçen eski su kanalının üzerindeki köprüden köye girişte ikiye ayrılan yolun biri Yukarı Mahalleye diğeri ise Aşağı Mahalleye gider.İki yolun arasındaki tarihi köprünün kattığı güzelliğin yanında fotoğrafta görülen Köy Camii ve bitişiğindeki Köy Konağının önü kilit taş ile kaplanarak köye ayrı bir hava katmıştır.

KÖY İLKOKULUNUN GİRİŞİ:1968 Yılının bahar aylarında daha önce Sakana Deresinin kenarında bulunan ve çoğunlukla yaz döneminde koyunların öğle sıcağında yatırıldığı büyük bir ağaç,dereden geçen suda yüzen kazlar ve ördekler.Sabah kalktığımızda bu ağacın olduğu yerin yakınında büyük bir askeri çadırı ve onlarca asker. Çocukluğunda verdiği bir merakla etrafında diğer köylülerle toplandık.Yeni bir okul yapılacakmış. Okulu ise Eskişehir Hava Üs Komutanlığında görevli subay ve astsubay eşleri yaptıracakmış. Fakat köyden bazıları okulun yapılmasına veya yerine karşı çıkıyor.Ama askerlerin başındaki komutan (Yanılmıyorsam Binbaşı Faik Vural) yanındaki elemanlarıyla elindeki projeye göre bugünkü okulun yerinin kazıklarını çakıyor,temeli kazılıyor. Köylü,asker elele mükemmel bir okul,üç adet lojman ve eklentisi (Tuvalet,kömürlük) çam fidanları,mazılar çok güzel bir bahçeden oluşan inşaat yeni öğretim yılına yetiştiriliyor. Günümüzde bile bu güzelikte,özellikleri olan köy okulu sayısı inanın çok azdır. İnşaat bittikten sonra kerpiçlikte kurulan su motorlarının sularını boşalttığı alanda tüm köylü ve askerlerin tuttukları balıklar,kaynayan kazanların oluşturduğu büyük bir şölen. Okulun giriş kapısının yanındaki iki adet sütun tarihi ören mevkiinden getirilmiştir. (Aslında tarihi eser niteliğinde olduğu için izin alınmamışsa suç işlenmiştir ama) ve bunların üzerinde iki kartal heykeli müthiş bir görüntü,güzellik oluşturuyor. Yine iddia ederimki çok az köy okulunu adı bizim okulumuz gibidir. (Aşağı yukarı tüm köy okulları yanlızca köyün adıyla bilinir. Bahçecik İlkokulu gibi) Ama bizim okulumuz Karahöyük Köyü Havacılar İlkokulu'dur.

KÖY KONAĞI: Aslında köyün girişinde çok güzel bir alanda yaklaşık olarak 20 yıl önce yapılan konak bugün için terkedilmiştir. Zeminde oturma olması,binanın inşasındaki hatalardan dolayı içinde bir çok sosyal unsuru barındıran,bahçesi ile birlikte değerlendirilebilse köye değişik bir hava katan bu konağın yerine köy camisinin bitişiğinde eski muhtarlık binasının olduğu yere dönemin köy muhtarı İhsan ÖZER zamanında iki katlı modern bir tesis yapılmıştır. Binanın ilk katında köy kahvesi,bir dükkan ve muhtarlık bölümü bulunmakta,üst katta ise mutfak kısmı ve geniş bir salon yer almaktadır. Bu salon çok amaçlı olarak kullanılabilir. (Mevlüt yemeği,çeşitli toplantılar,kına gecesi vbg) Köye değişik bir hava katan bu tesisin yapımında geçen herkesi kutlamak gerekir. Karahöyük Köyü her zaman daha güzellerine layıktır.

PORSUK ÇAYI:Günümüzde suyun insan hayatına,ekonomik faaliyetlere olan etkisi yanında ekosistem açısından taşıdığı önem çok daha iyi anlaşılır hale gelmiştir.Ova tabanında yer alan köyümüzün kuzeyde sırtını dayadığı Porsuk Çayı yıllar öncesinde ki çoşkulu akışını,temizliğini terkederek zaman zaman kuruma noktasında ve ağır kokusu ile çevreye rahatsızlık veriyor olsa da yeraltı sularını beslemesi,gerektiğinde sulamada kullanılması gibi unsurlardan dolayı köyün zenginliklerindendir.Komşu köylerle sınır oluşturan akarsuyun çevresinde geçmiş dönemdeki ağaçları göremenin ayrı bir üzüntü kaynağı olduğunu belirtmek isterim.

TARİHİ KÖPRÜ (Bu köprünün de bir efsanesi vardır.Bugünkü höyüğün doğu kesiminde bulunan türbenin yanında bir cami vardır.Ören mevkii denilen bu yerden köyün bugünkü yerleşim alanına güvenlik sebebiyle göç edilince (Eskiden burası bir adadır)Porsuk Çayı'nın taşkın zamanında köyün dışarıyla bağlantısını sağlamak için bir köprüye ihtiyaç duyulmuş,kullanılmayan caminin taşları sökülerek iki kemerli,geçme taş metoduyla köprü yapılmıştır. Fakat bu tarihten sonra köyde erkek çocuğun dünyaya gelmediği görülmüş veya doğan erkek çocuklarda yaşamamıştır.Nesillerinin biteceğinden korkan köylüler Evliyalara başvurduklarında bir evliya köprünün sökülerek aynı caminin tekrar inşasını istemiş fakat bazı taşlar yontulduğundan bunun mümkün olamayacağını söyleyen köylülere "Bundan sonra gelin kız evinden çıkınca köprüden geçerek türbeyi ziyaret edecek daha sonra oğlan evine girecektir.Yoksa yine erkek çocuklarınız olmaz veya yaşamaz" denilmiştir Yakın tarihe kadar bu uygulama devam etmiştir.Günümüzdeki durum nasıldır bilemiyorum.

SU DEPOSU: Karahöyük Köyü 1968 yılında yapılan ilkokulun içme ve kullanma suyunu sağlamak için yapılan eski su deposunun yanında,Sündiken Dağlarının eteklerinden imece usuluyle getirilen su önce köyde oluşturulan çeşmelere bağlanmış,daha sonra evlere de bağlanmıştır.Bugün bir çok kentte bile zor bulunan bu imkan köyümüzde yaklaşık olarak 30 yıldır bulunmaktadır. Eski deponun yerine İl İdaresininde katkılarıyla fotoğrafta yer alan depo yapılmış,su ise depoya yaklaşık 70-80 mesafedeki alanda yapılan sondajla sağlanarak köyün sağlıklı bir içme ve kullanımına sunulmuştur.

KÖYÜN BATI BÖLÜMÜNDEN GÖRÜNÜŞÜ

KÖY HALKINDAN BİR GRUP (Ayaktakiler:Murat ŞEN,İsmail GÜZER,H.Mehmet Emin ÇALIŞKAN,H.Ramazan ÖZTÜRK,Ersin KURANEL,H.İsmet BİLGİÇ,H.Remzi KAYMAK,H.Cemal TUNCA (Muhtar),İkinci Sıra:İsmail UYARKOL,Hasan BİLGİÇ,H.Hulusi KAYMAK,Halil BİLGİÇ,H.Fevzi KAYMAK Oturanlar:Metin ÖZTÜRK,H.Ali SEZDİ,Köy İmamı,H.Zeki UYSAL,Kamil UYSAL,H.Yılmaz KURANEL
(Tüm Fotoğraflar Bekir TANYEL'den alıntıdır.)